El sallamıştı,babam.
Yolun açık olsun.
Sende bir babasın artık.
Kulağıma fısıldadı,annem
Anlatırdı,misallerle
Babam,ruhuma.
Anlatılanlar,yaşantım dı, sanki.
Harpler,darpler,yokluklar,
Kıtlıklar,gördü.
Of demedi bir gün.
Mücadele etmek,şevk verirdi sanki.
Yetiştikçe evlatları.
Onlarla büyür gibi,neşeli,şen
Şakrak.
Böyle durulur ancak,
Hayatla mücadele,yaşayarak!
Cemal Borandağ Tuzla-İstanbul 14 Nisan 2016