İnsanın çektiklerine,
Dağlar bile dayanmazmış.
Herkes seni dost biliyor,
Dertlerini sana söylüyorlar.
Türküleriyle,sazlarıyla,sözleriyle.
Gece yıldızlarla sohpet edersin.
Gölgesi koyu dağlar,
Derdimi ben söylesem,
Gökteki bulutlar ağlar.
Üzerinde yaylalar,bayırlar,çayırlar,
Cins cins ağaçlar,
Açan çiçeklerinle,
Gelinlik kız gibi süslenirsin.
Kurtlar,kuşlar,börtü böceği,
Beslersin.
Allah dağına göre kar veririmiş,
Akarsuların çağlaya çağlaya,
Akıyor.
Hep eşkiyalar,Çakıcılar,Sümenler,Kör Bayramlara,
Dostsun.
En çok onları seversin.
En son sığınacak yerleri sensin.
Ner de masum Mehmetçikler, varsa,sana yalvardığında,
Onları,karlarınla,çığlarınla,Sarıkamışlarda,donlarınla,
Yağmurlarınla,perişan edersin.
Güvendiğimiz dağlara,kar mı yağdı.
Sende mi,güçlüden yanasın.
Allah,sana da vicdan versin.
Dağlar,dağlar.
Cemal Borandağ 14 Kasım 2016 Tuzla-İstanbul.
